Circuittraining

[Marcel]

Het was alweer enige tijd geleden dat ik wat aan mijn rijvaardigheid had gedaan, dus van de winter heb ik mij opgegeven voor een circuittraining.
Dat is een groot woord voor een paar uurtjes uitleg en het rijden van wat rondjes op een klein baantje, maar je steekt er wel wat van op.

Op 2 mei ging ik in de ochtend richting Lelystad naar het circuit dat midden in het land ligt : Midland.
Wel via een grote omweg want er stonden nog wat andere bezoekadressen op de planning.
Even na 3 uur kwam ik echter ruim op tijd aan.
De training zou om 4 uur starten en ongeveer 4 uur duren (maximaal).

Voor wie het circuit niet kent, Midland is een klein circuit waar je een soort ovaal kan rijden. In het midden zijn echter allemaal bochten aangelegd en als je die route volgt dan zit je bijna niet meer rechtop op je motor. De bochten volgen elkaar snel op en de motor moet je dan ook snel van links naar rechts gooien. Een hele uitdaging.

In de kantine kon ik mijn "startnummer" ophalen hetgeen inhield dat ik een sticker kreeg met een groepsnummer welke ik op de ruit diende te plakken. Daarna volgde een technische controle, waarbij hoofzakelijk gekeken werd naar de DOT code van de banden, het profiel en of er geen lekkages waren. Een deelnemers met een schroef in de achterband mocht helaas niet mee doen.....

Er werden 3 grote groepen ingedeeld die weer uit 3 of 4 sub-groepjes bestonden met maximaal 5 deelnemers. iedere groep werd voorzien van een voor- en achterrijder. Het lijkt de HDC wel tijdens een toerrit.....met het verschil dat de snelheid veel hoger ligt.
Er zouden 5 sessies gereden worden van ieder 12 minuten. Dat lijkt weinig maar na sessie 5 was ik toch blij dat er een eind aan de training was gekomen. Het was heel inspannend omdat je dus (1) met veel hogere snelheid rijdt, (2) je veel harder en dus schuiner door de bochten gaat, (3) je ook de techniek toe moet passen die je net geleerd hebt.

Het eerste rondje was een "testrondje". Zo konden de voorrijder en de achterrijder beoordelen welk vlees ze in de kuip....euh, ....achter de kuip op de motor hadden zitten. Dat eerste rondje ging best al snel maar het gaf geen problemen. Goed afschuinen en niet bang zijn in de bochten, dan komt het goed. Gelukkig was het droog en warm weer dus de baan lag er prima bij.

De groepen wisselden elkaar af. Als groep 1 op de baan reed, dan moest groep 2 zich al klaar maken. Groep drie had dan nog even tijd op wat uitleg te krijgen. Zo wisselden de groepen zich af en had je feitelijk ongeveer 20 minuten na een sessie om uitleg en aanwijzingen in je op te nemen, alsmede feedback van voorrijder en achterrijder. Dan was het alweer tijd voor de volgende sessie van 12 minuten. Dat laatste lijkt kort, maar als beginner is het lang zat want e.e.a. is best vermoeiend.

Wat hebben we nu geleerd?
Allereerst de houding op de motor. Voor de bocht moet je met je billen meer naar buiten schuiven. Hierdoor blijft de motor meer rechtop in de bocht en hou je meer grip.
Het vasthouden van het stuur is ook iets anders. Door de handvatten meer als een kwast vast te houden, komt de pols in het verlengde van het stuur te liggen. Hierdoor ontstaat meer ruimte om je arm te buigen waardoor je je bovenlichaam makkelijker buiten de motor kan plaatsten.
Voor de rest, je voorvoet/tenen op de stepjes zodat je aar het asfalt niet raakt als je de bocht in duikt en goed kijken in de richting waar je heen wilt.
Het aansnijden van de bochten is ook een dingetje zoals we weten. Als je goed de apex weet te raken dan gaat het allemaal veel makkelijker.

Een paar keer hebben mijn stepjes de grond geraakt. Dat was feitelijk te wijten aan het te vroeg naar binnen sturen en het onvoldoende naast de motor hangen.
Het was wederom zeer leerzaam en ik heb o.a. vastgesteld, dat de motor nog steeds meer kan dan ik.

Is zo'n training nu voor iedereen weggelegd?
Ja. De groepen worden ingedeeld op ervaring. Die ervaring geef je zelf op bij het aanmelden voor de training. Bovendien bestaat de mogelijkheid om tijdens de training nog van groep te wisselen (meer/minder ervaren).
Het is echter best een overwinning op jezelf als je durft buiten je comfortzone te komen. Ik heb me hierbij laten leiden door de voorrijder. Als hij het kan ....en ik volg zijn spoor..... dan kan ik het ook.
Een goede beheersing van de motor onder alle omstandigheden en voldoende rijervaring vind ik wel een absolute must voor deze training.
Als je net je rijbewijs hebt, dan lijkt deelname me een minder goed plan.

Het was dus een leuke zomerse namiddag. Na het verorberen van de meegebrachte broodjes ging ik rond 8 uur weer naar huis.
Gelukkig heb ik de foto's nog......maar die kan ik hier helaas niet plaatsen.

[Cor]

inderdaad kan de motor meer dan je denkt. Top dus.
Het verschil met de openbare weg is dat met de training iedereen dezelfde kant op gaat.
De destijds georganiseerde training bij de KNVB instructeur op de openbare weg was ook prettig. Kijken, kijken, kijken en anticiperen.

[Roos]

Mooi verwoord Marcel en zo krijg ik de kriebels om het ook eens te ervaren al trekt off-road mij toch meer

[Marcel]

Het draagt zeker bij aan je rijvaardigheid op de weg.....en daar rijden we toch het meeste