To share or not to share?

[ronwolters]

Vorig jaar op de Motorbeurs (ben dit jaar niet geweest, had er geen zin in) en ook via andere 'kanalen' hoor/lees ik regelmatig over Motoshare. Je kunt dan je motor uitlenen aan iemand en er geld mee verdienen.
Ik dacht gelijk: "Dat doe je toch niet?" en "Dit gaat nooit werken want motorrijders lenen hun motor niet uit."
Ik weet niet hoe het zit met jullie maar ik heb toch een beetje een band met mijn motor en zou er niemand anders op vertrouwen. Als het echt moet heel misschien een goede vriend of een clubgenoot maar verder niet. Die band is weer niet zo sterk dat ik mijn motor een koosnaampje geef, maar toch. Een motor wordt toch een beetje een deel van jezelf. Ik wilde bijna zeggen: "Met een auto heb ik dat niet." maar eerlijk gezegd leen ik die ook niet uit en rijden alleen Barbara en sinds kort dochter Elizabeth (Emily hoopt binnenkort haar rijexamen te halen) er in.
Ik vroeg me af: hoe zit dat bij andere motorrijders? Vinden jullie dat motor-delen (Motoshare) een goed concept?

[jack-f]

Geweldig concept, alleen niet voor mij. Ik leen zelfs mijn vrouw niet uit.

[ikkieman]

Voor een auto van A naar B en iemand die geen emotionele band heeft met zijn/haar vervoersmiddel kan ik het goed snappen. Ik zou mijn motor niet uitlenen. Maar goed, moet iedereen zelf weten.

[Dutchman]

Bij het uitlenen van de auto ben ik vooral bang voor het verlies van schadevrije jaren. Dat is voor mij eigenlijk de enige reden waarom ik hem nooit uitleen. Bij de motor zou ik niet eens weten of ik schadevrije jaren heb.

[Koen]

Voor mij is zowel motor als auto een ding waar ik geen echte emotionele band mee heb.
Als mijn broers of vrienden een rondje op de wing willen rijden, dan heb ik daar geen enkel probleem mee. Tot nu toe één keer aan een onbekende uitgeleend, die wilde graag een ritje met zijn gehandicapte dochter maken maar durfde dat op zijn F800gs niet. Op de wing, met z’n fauteuil, durfde hij het wel aan.

Hij kwam met vrouw en dochter vanuit Limland onze kant op en heeft ene kort ritje met zijn dochter gereden, ik op zijn BMW er achter. Fantastisch om te zien hoe zijn dochter straalde, dat maakte het elk eventueel risico meer dan waard.

Sinds vorig jaar heb ik m’n wing uit de all-risk gehaald omdat ik ‘m niet meer dagelijks nodig heb. Als er nu iets mee zou gebeuren baal ik uiteraard wel, maar het is en blijft maar een verzameling ijzer en plastic.

[ron.kraaijkamp]

Ik leen mijn auto zonder problemen uit aan mijn kinderen. Geen probleem met een lease auto. Ik verwacht wel dat ze er voorzichtig mee doen.

Mijn motor mag mijn zoon en broers zo lenen. Ik weet dat ze voorzichtig zullen doen. Nu hebben mijn broers beiden een motor, dus zal neit zo snel gebeuren.
Mijn zoon niet, want hij heeft er geen plaats voor. Dus mag hij die van mij lenen. Ik weet dat hij er voorzichtig mee zal doen en 'm niet af zal raggen.

[Stephan]

Het gaat dus om dit bedrijf: https://motoshare.nl/" opent="in(nieuw);venster;

Het uitlenen van een auto, motor, camper, caravan of whatever op wielen en van hoge waarde aan naasten (familie, vrienden en intimi) is een heel ander verhaal dan het zakelijk verhuren aan onbekenden. Ik zou er niet aan beginnen. Het risico van beschadigd retour, bekeuringen of een zakelijk conflict ligt mij iets te dicht om de hoek. Ondanks dat Motoshare samenwerkt met de ANWB en OHRA. Voor mij een dikke no-go.

[Dijkrijder]

Ik ben emotioneel minder gebonden aan dingen. Als ik krap bij kas had gezeten dan had ik het mogelijk best wel gedaan, al geloof ik niet of een Deauville dan zo geweldig in de markt ligt. Naar mijn idee is mijn fiets meer een handig, heerlijk rijdend ding en veroorzaakt het geen 'nakijkgedrag' als ik langs rij. Als ik een motor zou huren zou dat wel een gaaf ding moeten zijn.

Mijn bezwaren nu zouden zijn dat ik liever op de motor stap dan met een auto naar Amsterdam moet. Mijn reizen per motor zijn gewoon een stuk leuker, daar wegen die paar tientjes huurinkomsten niet tegenop. Ik wil hem dus gewoon niet missen.
Hiernaast laat ik mijn fietsje graag op en top in conditie houden. Als ik me herinner hoe ik de eerste maanden op dat ding aan het klungelen was zou ik niet graag willen dat een ander op vergelijkbare wijze de versnellingsbak en koppeling mishandelde, alsmede wiebelend afstapt. Relatief aan de leenmotoren die ik heb gereden voelt de Deauville namelijk best wel zwaar, vooral als ik er niet op zit. Mijn beeld van mensen die een motor huren is doorgaans toch die van de weinig-rijder.

Misschien dat in de toekomst de boel kan veranderen. Ik zou bijvoorbeeld veel minder moeite hebben om een tweede motor (vooral als het een elektrische gaat worden) uit te lenen.

[BrendaH]

Hoewel ik niet materialistisch ben, ben ik wel iemand die erg zuinig is om mijn spullen.
Daarom leen ik niet graag uit, omdat ik net iets te vaak heb meegemaakt in mijn jonge jaren dat niet iedereen zuinig is op zijn eigen/andermans spullen.
Ik leen zelf ook niet graag van een ander, omdat ik bij een ongeluk alsnog het geleende moet vervangen en ik dan liever zelf aanschaf.

Mijn motor is niet voor mij zomaar materiaal. Dat voelt voor mij als een verlengstuk en die leen ik echt niet zomaar uit.
Het verhaal van Koen kan ik me wel in vinden, de gelukzalige uitdrukking is goud waard, er zijn dus wel uitzonderingen.
Maar verhuren in zo'n project, is voor mij ook een big no-no.
Zelfs een motor huren/lenen vindt ik niet hetzelfde als toeren op mijn eigen machine, bij gebrek aan een eigen motor zou ik nog eerder niet rijden dan een motor huren/lenen.

[ikkieman]

Ik moet wel zeggen dat als ik een motor rijd die niet van mij is (bij bijvoorbeeld een proefrittendag van een dealer) Ik een motor echt absoluut probeer uit te wringen om te kijken hoe de motor reageert. Misschien niet helemaal netjes, maar ik denk dan altijd dat als ik mijn motor zou verhuren, de huurder hetzelfde ermee zou doen.

[Stephan]

Dan is het maar goed dat ik je destijds niet op mijn KTM heb laten rijden.

[ikkieman]

Heb er ondertussen bij Goedhart een uitgewrongen.

[JoopH]

Mijn motor is mij enorm dierbaar en ik ben er ook emotioneel aan gebonden.
Áls er al iemand op mag rijden, is dat een speciaal iemand, en dat doe ik dus zéker niet voor het geld.
De énige reden zou zijn, om hem of haar ook het zalige gevoel te laten beleven.