Het rijden van bochten als je stijl omhoog of omlaag gaat vond ik een nogal spannend idee.
Op de techniekdag had ik dit geventileerd, toen werd mij geadviseerd om eens op de Posbank te rijden. Daar zou ik ervaring opdoen.
Nou enof dát gelukt is

Joop mij van te voren geinstrueerd dat ik snelheid moet blijven houden, zo laag mogelijke versnelling zodat ik trekkracht houd.
Eerst vond ik het allemaal best spannend. Maar het ging zowaar helemaal goed, dus na een poosje begon ik zelfvertrouwen te krijgen en ging het steeds beter en beter

Tot één van de laatste bochten.
Ik naderde hem, en vlak voor de bocht begon ik te twijfelen vooral of ik hem wel in de juiste versnelling had.
Ipv naar Joop te luisteren en bij twijfel de laagste versnelling te nemen verspilde ik tijd door Joop te zeggen:"Ik heb hem in de 2, is dat wel juist?".
Nog voor Joop "1" kon zeggen, bleek dit dus NIET juist

Daar lag ik met mijn Deau"ville", bah, hartstikke mislukt.
Door deze grap had Joop z'n handen vol aan z'n pan, want hij kwam in diezelfde bocht nu toch echt ook stil te staan. Hij hield hem gelukkig rechtop.
En dan kom je er achter, dat er op de wereld nog heeeeeel veeeeeel goede en behulpzame mensen bestaan.
Nog voor Joop z'n pan onder controle had en geparkeerd had om mij te helpen, liepen er al een motorrijder, een cabriorijder met z'n bijrijder en een wandelaar aan m'n Deauville te trekken om hem overeind te helpen en kwamen er al enkelen naar mij toe of alles goed was met mij.
Echt zo behulpzaam, zo top

Na de motor goed gecontroleerd te hebben, de Kuip is bij de spiegel beschadigd, kon ik de rit weer verder voortzetten.
Maar toen begon Joop:"eigenlijk moeten we nu draaien en die mocht nog eens nemen."


Jullie snappen wel wat ik toen dacht.
Alle voors en tegens schoten me door m'n hoofd, uiteindelijk besloot ik dat hij gelijk had en gaf ik toe.
Met knikkende knieën de motor gedraaid, maar met het opgeluchte gevoel dat ik nu naar beneden ging en niet omhoog.
Dit ging dan ook prima, maar voor ik opgelucht kon ademen zei hij:"en nu wéér keren!"


Nee, dan moet ik het weer doen, maar hij had wel gelijk.
Poeh, wat was dat griezelig en Joop maar in m'n oren toetteren, gas d'r Bie, gas d'r Bie.
Maar het is gelukt, dit keer hield ik m'n motor rechtop.
Het is vreselijk jammer van de schade, maar ik heb veel geleerd deze dag.
Je kan de theorie nog zo goed weten, maar als je in een split second net even de verkeerde beslissing neemt................
