Rijervaring op andere motor dan een Deauville

[ikkieman]

Vandaag zo'n 245 km op de Triumph Trophy SE gereden. Erg leuk om te merken dat het echt een goede motor met een lekker trekkend blok is. Niet eens zoveel anders dan de Pan. En nu maar hopen dat er geen flitsers stonden...

Lekker soepel grommend blok, trekt goed, genoeg opties, goede speakers, zumo steun is erg handig en goed geïntegreerd in het systeem. Na verloop van tijd durfde ik ook wat meer te gooien en smijten met de motor en kon ik het verschil in bochten wat beter omschrijven. De Pan met hyperpro veren stuurt strakker, maar zonder hyperpro vering is de pan prima te vergelijken met de TTSE in normale stand. Het verschil is wel dat de pan de bochten in geduwd wordt met de heupen/knieën en de TTSE de bocht in valt waarna je 'm met het stuur opvangt. Oh, ik moet wel zeggen dat de kofferruimte van de TTSE me erg tegenvalt in vergelijking met de scheepsruimen aan kofferruimte op de ST1300.
De zithouding is erg goed, hoewel het zadel naar mijn mening erg zacht is. Ik had na de dag bijna niks geen last van bilpartij of rug.
Na ongeveer 245 km, 12,85 liter getankt. Valt niet mee aangezien we best wel fel hebben lopen pompen, de randjes van de bandjes wat opgezocht hebben en op dijkjes eigenlijk niet onder de legale snelheid is gereden buiten de bebouwde kom.

Al met al heeft Triumph een verdraaid goede fiets neergezet die zeer compleet uitgerust is, goed betaalbaar is, een groot onderhoudsinterval heeft en eigenlijk is wat Honda had moeten uitbrengen als opvolger voor de pan european, zo'n 3 jaar geleden, zij het met grotere koffers.

[Marcel]

Samen met Jeroen aan het Toeren geweest. Hij op de TTSE en ik op een BMW F800GS.

Leuke fiets, maar wel duidelijk een twee cilinder. Het blok klinkt wat rauwig en voelt niet zo heel soepel aan.
een heel hoge zit. Kon met mijn 1.82 cm maar net bij de grond.
Schakelen is even wennen want de eerste kilometers zat ik er regelmatig naast. Je moet de schakelpook echt omhoogtrekken. Zal wel iets met de afstelling te maken hebben.

Spiegels stonden wat ver naar binnen helaas. 5 cm langere pootjes en je hebt voldoende zicht naar achteren.
Helaas ook geen cruise control. Zadel zat wel prima.

De importeur had de fiets voorzien van off-road banden met het grote noppen. Daardoor had de fiets in de bochten een wat onstabiel karakter. De hoge snelheden waarmee Jeroen door sommige bochten ging heb ik dus niet kunnen halen. Toch een beetje bang om een uitglijder te maken. Met groten noppen heb je nu eenmaal maar de helft van het rubber tot je beschikking. Andere banden zoals de Michelin Anakee zullen op asfalt in ieder geval een betere prestatie geven.
Misschien moet je ook wel gewoon road-banden monteren want wie rijdt er nu eigenlijk oofff-road?

Maar goed, op enig moment de veerspanning op sport gezet waarmee het stuurgedrag in de bochten met sprongen vooruit ging.

Verder een leuke fiets, niets mis mee.
Maar als je eenmaal een tripple gereden hebt......
Als ik moet kiezen tussen een Tiger 800 of de BMW dan zou ik het wel weten.

[ikkieman]

3 juli even een tripje gemaakt op een Triumph Bonneville T100. Leuke motor met een lekkere plof in de uitlaat. De vering is alleen bij lange na niet opgewassen tegen alles behalve licht werk, de rempartij kan het nauwelijks aan en mist zo'n beetje alle moderne nieuwigheden zoals ABS en het sturen gaat in het begin zwaar tot je over een bepaald valpunt heen lijkt en dan gaat het ineens heel soepel en snel.
De Bonneville lijkt gemaakt voor mensen die nostalgie willen ervaren. Nou, dan zit je wel goed! Wel injectie, maar in de behuizing van oude carburateurs. Supermooie fiets met ruimte voor verbetering, met name in de vering. Bij een beetje drempel slaat de vering al tot in het eind door. Niet echt mijn motor...

[Marcel]

Gisteren voor het eerst weer op de TTSE gereden (vanwege een scheur in de remschijf van de Deauville).

Waar ik aan het einde van het seizoen een flinke 2 weken moest wennen aan de motorkarakteristiek van de Deauville, was dit bij de Trophy totaal geen probleem.

Happy, happy, happy

[lexter]

Niet al te veel ervaring op andere motoren dan op mijn eigen vertrouwde Deauville.
Nu al ruim 30.000 km om precies te zijn. En nog steeds naar alle tevredenheid moet ik er zeker bij vertellen!
En lage onderhoudskosten, gewoon normaal onderhoud gepleegd, olie, banden en remmen. Prima dus.
Verbruik 1:23 gemiddeld. Nou jah, de ER6N lesmotor tel ik even niet echt mee....ten opzichte van de allemansvriend Deauville, erg zenuwachtig...

Maar onlangs even een op de CB1000F van mijn broer gereden, en ik moet zeggen, dat viel niet mee...
Ik kreeg hem gewoon de bocht niet in...altijd het gevoel dat je eruit vliegt...
Natuurlijk heeft deze een totaal ander karakter dan de Deauville, maar toch...ik heb sterk het vermoeden dat de banden, en met name de voorband hier debet aan zijn geweest.
Verder een lekkere toermotor, veel kracht en ook redelijk soepel, maar terug schakelen is iets eerder nodig dan bij de 650.
Rijd vlot en zonder moeite door allerlei soorten verkeer, en is zeker wendbaar, maar heb bij mijn eigen motor meer "veiligheids" gevoel.
Maar na ongeveer 80 Km, toch een goede indruk gekregen. Het zijn gewoon twee totaal verschillende motoren.

Mijn broer heeft op mijn 650 gereden, en had aan een paar woorden genoeg...Wat een makkelijke motor, hij 'valt' bijna de bocht in.....
Binnenkort gaan we op een Honda CB 700 SC Nighthawk rijden. Ik ben benieuwd.

Groet,
Alex

[Vacaro]

Afgelopen woensdag een ervaring op en heel andere motor dan mijn Bordeauke.
Was ook een touring en ongeveer zelfde kleur met ook een V-Twin:

Harley-Davidson UltraGlide Limited

Een proefrit van ongeveer 40 minuten, rijd ook wel leuk, lange wielbasis laat zich wel voelen, maar gewicht zit redelijk waar door je ni echt voelt dat da bena 400kg weegt. Enkel deze voortdwen of even achterit, dan voel je wel dat zware motor is.
Koppel is wel leuk, terug tot 30km/u in derde gewoon gas open en die sleurt zich zo zonder moeite naar hogere snelheden!

[Marcel]

Vanwege een klein technisch problem even de Trophy weggebracht om het na te laten kijken (achteraf bleek er een stekkertje lost te zitten.....)

Als leenfiets een Sprints GT meegekregen.
Hoewel de aanduiding GT doet vermoeden dat het hier om een toerfiets gaat zit de waarheid echter ergens tussen sport en toer.
De zithouding is dramatisch, zeker als je de Trophy gewned bent. Ver voorover en veel druk op de polsen.
Na 300 meter kreeg ik al kramp,.....bij wijze van spreken dan....

De knieen zitten ook wat meer opgetrokken. Wel een lekker soepel blok. Zes versnellingen als ik goed geteld heb.
Met een andere fiets is het altijd even wennen natuurlijk. Waar zit het aangrijpingspunt van de koppeling,? Wat is het stuurgedrag? Dat soort zaken.
Door de lage ruit vol met de snufferd in de wind.
Met het vizier open rijden is er echt niet bij. Je ogen gaan gelijk tranen.

Het koppelingspedaal zat nogals hoog afgesteld. Ik moest mijn hele voet optillen om te kunnen schakelen.
Power zat en lekker fel maar alleen een ritje snelweg (met ook nog veel file) is natuurlijk te kort om dit te testen.

Oh ja, en de spiegels staan ook teveel naar binnen (of ik ben zo breed natuurlijk) want je zit constant tegen je ellebogen aan te kijken.

[ikkieman]

Wat een geinig ding! Daar wil ik ook wel eens een rondje op 'fietsen'.

[Vacaro]

Drie weken geleden met een BMW R1150RT gereden, als proefrit van kennis die deze verkocht.
Ik was gelijk overtuigd, zeker gezien de prijs, aantal km en staat waarin deze zich bevind.
Heb ongeveer een uurtje door de Vlaamse Ardennen gereden , waaronder de Kemmelberg.
Deze motor voelde zo vertrouwd en stabiel aan en toch mogelijk om sportief te rijden.
Comfort is ook zeer goed, zalige houding en motorgeluid ook voller dan de Deauville.
Ondanks uiterlijk en gewicht voelt deze RT niet aan als een zware toerbuffel!
Reslutaat van testrit is dat ik vanaf volgende week niet meer vreemd ga op deze RT maar dat het men partner op 2 wielen wordt! :-)
Deauville gisteren binnegeleverd bij een 2dehandsverkoper in de buurt, deze gaf een redelijke prijs.
Heb deze beslissing genomen wegens geen interesse voor de motor op verschillende 2dehands sites en fora.

Ik blijf forum nog wel volgen, maar wel minder aktief wss!

Ik blijf de Deauville nog altijd een zeer goede toermotor vinden, zeker gezien aantal cc en pk en geboden comfort en rijplezier, maar soms wil een mens juist dat ietsje meer! :-)

[Jaap]

BMW K1100 L(uxus) T(ourer)
Gebouwd van 1991 tot 1998 als doorontwikkelde opvolger van de K100 LT.
Topsnelheid rond de 210 km/u, 100 pk, ABS. Tankinhoud 19,5 liter.

De motor die in gebruik is geweest bij overheidsdiensten. In Nederland werd de machine ingezet door zowel politie als Koninklijke Marechaussee. Maar ook bij motorrijders die een extra kilometertje niet schuwen, is hij bijzonder populair. Hij wordt gebruikt voor lange tourritten maar wordt ook vaak ingezet voor dagelijks vervoer.

Je stapt er op en zoeft er mee weg. Ondanks het leeggewicht van 250 kg (volgens de kentekenpapieren) en 290 kg (volgens de RDW) gaat het wel heel erg gemakkelijk met deze tourmachine. Wennen hoeft nauwelijks, deze motor is een allemansvriend zonder rare karaktertrekjes. Alleen tijdens het achteruit manoeuvreren, als de grond maar iets oneffen is, dan merk je al snel dat het een gewichtige motor betreft. Het zadel is best hoog en dat betekent dat achteruit schuiven, zeker als je wat kleiner bent (ik ben 1.78 m), er niet makkelijker op wordt. Ik heb er inmiddels al weer een aantal kilometers opzitten, maar moet nog steeds wennen aan het ongelooflijk gemak waarmee deze BMW tot hoge snelheden in staat is zonder dat ik helemaal door elkaar wordt geschud. Een bijzondere ervaring na een paar choppers.

Bij 120 km/u staat er iets van 4200/4300 toeren op de teller en ook 140 of 150 rij je moeiteloos met één handje aan het stuur en twee vingers in je neus, want je zit prima in het zadel en van rijwind heb je geen last. Hierbij komt het elektrisch bedienbare ruitje goed van pas: de hoogte kun je onder het rijden met een druk op de knop wijzigen. De motor stuurt zwaar, rustig, stabiel en geeft volledig vertrouwen. Ook in bochten is het karakter van de BMW rustig en blijft de machine de lijn volgen zonder voortdurend correcties te behoeven.
De prima gekozen balhoofd geometrie en het hogere eigen gewicht zullen daar debet aan zijn. Dit is een echte tourfiets pur sang.

Het benzineverbruik
Hoe je het ook ziet, dit is een grote motor met een joekel van een kuip. Toch rij ik gemiddeld 1:19 / 1:20. Niet wereldschokkend, maar wel netjes. Dit geeft een radius van zo’n 350 km. (Heel voorzichtig gerekend)

Het motorblok
Deze K1100 is voorzien van een zoemende 1100 cc vier cilinder in lijn die in de lengterichting in het frame gemonteerd zit, met de cilinderkop naar links en het carter naar rechts, dus op z'n kant liggend. De versnellingsbak zit er apart achter geschroefd en is voorzien van een enkele droge koppelingsplaat, ongeveer net als bij een auto. Het blok en de versnellingsbak draaien in tegengestelde richting, heb ik me laten vertellen. Het blok zelf is voorzien van waterkoeling, injectie, vier kleppen per cilinder, een vermogen van 100 pk en een elektrische startmotor. Ik vind de motorfiets een tikje rauw lopen met licht voelbare trillingen in het, in rubber gemonteerde, stuur.

De secundaire overbrenging
Zeer belangrijk voor mij is dat deze motorfiets, net als alle BMW's, voorzien is van een cardan-aandrijving. Met een kettingaandrijving had ik deze motor niet gekocht.
Een ketting geeft weliswaar wat minder vermogensverlies, wat leuk is voor op het circuit, maar onzin voor op de openbare weg. Eén keer per jaar de olie vervangen en je hebt er geen omkijken meer naar. Hoera voor de cardan!

Extra’s
De LT is voorzien van een traploos elektrisch verstelbare ruit. De afneembare topkoffer is 35 liter groot, waardoor er met gemak een helm in past. Ook horen er twee zijkoffers bij waar een compleet motorpak in kan. Naar wens kon een geluidsinstallatie met afstandsbediening op het stuur worden ingebouwd, een 12 volt aansluiting (voor bv het navigatiesysteem) en valbeugels worden geleverd.

De BMW flater(s)
De bediening van de knipperlichten. Ik weet niet hoeveel bier de BMW ingenieurs achter de kiezen hadden toen ze dit systeem bedachten, maar het moet veel geweest zijn.
De knipperlichtbediening is ronduit schandalig. Een onder het stuur verborgen drukknop links voor linksaf, een onder het stuur verborgen drukknop rechts voor rechtsaf en ook rechts een drukknop die je omhoog(!) moet drukken om zowel het linker als het rechter knipperlicht weer uit te schakelen. Volledig stompzinnig en zeker een reden om geen BMW te kopen, want bij elke afslag loop je weer tegen deze onnozele bediening aan.
Gelukkig gaan de knipperlichten na 210 meter automatisch weer uit, maar toch.
Als het niet zo dom was zou het grappig zijn: aan de rechterkant zet je je knipperlichten uit, met dezelfde knop aan de linkerkant bedien je je claxon. De eerste week heb ik regelmatig claxonnerend door ons dorp gereden na een linkerbocht…

Ook vreemd vind ik de keuze van de plaatsing van het oliefilter. Je moet een klep aan de onderkant van de motor afhalen. Deze klep houdt de olie binnen. Als deze olie is weggelopen heb je een speciale mega-inbus nodig om het glibberige filter (zat in de olie) uit het blok te draaien. Garantie voor een kliederboel.

Slot
Ik heb mijn K1100LT ongeveer een jaar gehad en heb er zo’n 8000 km mee gereden. In het begin moest ik erg wennen aan het hogere toerental (koppel). Regelmatig probeerde ik nog eens te schakelen, terwijl hij al in de 5e versnelling stond. Ik was choppers gewend die veel luier klinken. Deze motor heeft er zin in!
Ik heb de nodige langere toertochten gemaakt (meer dan 3 uur) en waar ik op de choppers na een uur last van mijn rug kreeg, stapte ik nu zo fris als een hoentje van de motor af.
Ondanks dat hij groter en breder en 100 kilo zwaarder is dan mijn vorige motor(en), kon ik er op de weg een rondje mee draaien zonder de berm te raken.
Je merkte pas hoe zwaar hij is als je ‘m achteruit de schuur in wilde duwen.
Voor mij was deze motor een verademing na twee choppers. Hij is bedoeld waar ik ‘m voor gekocht heb: om er lange tochten op te maken.
En als de politie en de Marechaussee er jarenlang op rondgereden hebben zal het met de betrouwbaarheid wel snor zitten. Toch?
Ik heb mijn Kaatje na een jaar verkocht. Het gewicht werd écht een issue. Ik moest sleuren om 'm fatsoenlijk op de middenbok te krijgen en was steeds bang dat hij om zou vallen.
Qua rijden was - en is - het een fantastische motor, maar ik ben gaan kijken naar iets lichters.
Bijna 300 kilo is voor mij iets te veel...

[Marcel]

Enige tijd geleden op een demo-dag een ritje van een uur gemaakt op een Yamaha Niken…… Ja, zo eentje met twee wielen aan de voorkant.



Het blok is afkomstig van de Tracer 900, een pittige driecilinder.
Voldoende power en door de dubbele wielen aan de voorzijde een enorme grip in de bochten.
Rotondes nam ik nog nooit zo snel. Bochten idem dito.

Laat je niet misleiden door de drie wielen. Deze motor ....en dat is het ! ....rijdt als een echte motor .
Van het extra wiel aan de voorzijde merk je tijdens het rijden helemaal niets (afgezien van voornoemde grip in de bochten).
Het stuurt even makkelijk/moeilijk als even welke andere motor.
Stukje door de berm is absoluut geen probleem.....ook niet als er veel gaten zitten.
Voor putten en teerstrepen op het wegdek hoef je niet meer bang te zijn.

Wel even opletten bij het stoplicht. Gewoon een voetje aan de grond want anders ga je alsnog plat.

Motorisch een heel fijn blok. Zo'n drie cilinder loopt ne eenmaal heel soepel.
De quick shifter was een handige extra.

Morgen nog maar eens een proefritje maken.....op iets anders.

[ikkieman]

Ik heb ook met Marcel meegereden. Ik was onder de indruk van de Niken. Het frame kan de extra 60 kilo van het gewicht goed handelen. Het verbruik is normaal te noemen voor een motor.

De enige keer wanneer je merkt dat je met een Niken rijdt tegenover een 'gewone' motor is bij langzame snelheden. Onder de, grofweg 20 á 30 km/u stuurt ie trager en is er meer kracht nodig dan je gewend bent bij een tweewielig motorvoertuig. Maar daarboven verdwijnt dat gewicht als sneeuw voor de zon. Iedereen die eens met een goldwing heeft gestuurd kent dit gevoel.
Het blok is heerlijk. Een triple waar toch enige trilling in zit. De branstofinspuiting is minder soepel dan een Triumph triple, maar dat is ook logisch. Die jongens en meiden in Hinckley hebben 30 jaar ervaring met driecilinders maken waar Yamaha er pas een paar jaar mee bezig is. Toch blijft het een heel leuk speeltje. Ik heb ook gelezen dat je er prima met 1 wiel mee kunt rijden, maar dat is iets dat ik liever voor andere, betere rijders overlaat.
De remmen zijn dik in orde. Twee wielen onder remmen aan de grond is ook makkelijk te doen. Goed doseerbaar en met ruim voldoende bite.

Het geheel geeft voldoende vertrouwen om goed mee te kunnen sturen. Dat je er ook heel plat mee kan gaan en bijna een lowsider mee kan maken heb ik ook mee mogen maken. Tijdens de proefrit kwam de middenbok van een van de jongens voor me aan de grond. Vonken trekken en daarna z'n achterkant verliezend was deze beste knul aan het slippen dat het bijna mis ging. Maar ja, dan moet je ook maar niet met een driewieler gaan rijden alsof het een superbike is.
Dan blijft de vraag over de prijs... De normale Niken kost €17699 waar een MT09 €10699 kost. Dat extra wieltje kost dus €7000 extra. Vergeet daar dan ook niet bij op te tellen de extra kosten voor banden, keerringen en lagers wanneer die vervangen moeten worden.
Maar dan heb je wel een hoop lol, grip en heel veel belangstellende blikken iedere keer dat je stopt bij de pomp of op een terras.

[Marcel]

Vandaag eens een ritje gemaakt op de V85 TT van Moto Guzzi.



Voor het gemak verwijs ik jullie maar even naar het testverslag van Testmotor.nl want daarin staat precies hoe de V85 rijdt: https://www.testmotor.nl/2019/test-2019 ... uzzi-v85tt.

Die slecht 80 Pk waar over gesproken wordt is overigens meer dan zat. Zeker als je van een Deauville komt.
De versnellingsbak schakelt als boter zo zacht. Dat is bij een Deauville ook wel anders. Die cardan is natuurlijk reuze fijn. Wij zijn niet anders gewend.

Een andere fiets is altijd even wennen maar als er Michilins Anakees onder liggen dan duurt het nog net iets langer.
De banden zijn meer geschikt voor off-road. Bij het insturen van bochten gaat het wat zwaar om vervolgens snel de bocht in te vallen.
Ik moest er erg aan wennen. Het voelt een beetje aan als een band met een vlak kantje. Simpel te verhelpen door gewoon een straatband er onder te leggen.

De cilinders komen mooi aan weerszijden uit de machine en geven zo samen met de redelijk brede tank voldoende bescherming.
Zithoogte prima en ook de hoek van de benen is goed. Het stuur is lekker breed waardoor je goede controle hebt over de machine.
Natuurlijk geen standaard koffers, maar je kunt niet alles hebben.

ALs het zover is dan ga ik zeker nog eens een uitgebreide proefrit maken. Tegen die tijd zijn er wellicht ook al tweedehands machines op de markt.

[ikkieman]

Gisteren bij Motoport Rokanje was de road tour van KTM, of zoals ze het zelf zeggen; de KTM Orange Days.
Het komt erop neer:
- Kom opdagen
- Vul een formuliertje in
- Kies de motor die je wil rijden uit het straat assortiment
- Rij mee

Ik had zelf de KTM Duke 790 mee. Een lichte motor die zij zelf 'the scalpel' noemen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik meer had verwacht.
Het geheel stuurt licht en is goed op het gas. Je kan er leuk mee knallen maar voor woon-werk verkeer vond ik 'm onderin erg bokkig. Je moet 'm echt boven de 3000 toeren houden wil je enigszins dat de motor goed reageert. Daar onder krijg je een sterke aan-uit reactie van de gashendel. De uitlaat blaft wel heel erg lekker en je merkt dat de motor echt gemaakt is om te vlammen. 'T blok komt goed op toeren en zakt ook weer mooi af met een voorspelbare motorrem en een lineaire vermogensopbouw.
Waar ik minder over te spreken was waren de remmen en het sturen. Oh, hij remt en stuurt wel. Maar je hebt er enige overtuiging voor nodig. De aanleg van de remmen is niet duidelijk voelbaar, de eerste bite is zwak en daarna moet je flink doorknijpen wil ie wat gaan doen.
Ook het stuurwerk vond ik niet overdadig geweldig. Bij het uitsturen onder vermogen had de achterkant de neiging om in te zakken waardoor de voorkant licht en zoekerig werd. Dit is denk ik nog wel te fixen met het afstellen van de voorspanning van de achterveer. Toegegeven, ik trapte 'm wel behoorlijk op z'n staart bij het uitkomen van bochten. Gas tegen de stuit en rotondes verlaten met 70 km/u is best grappig kan ik je vertellen.

Maar wil ik er m'n geld aan uitgeven? Nee, dankuwel. Daarvoor verwacht ik toch een motor die over het hele toerenbereik goed oppakt, in plaats van als je als een hooligan probeert je woon-werk verkeer van 20 minuten met een kwartier te verkorten. Dat wordt dus nog even verder zoeken.

Nog uit te proberen:
Yamaha MT-07
Yamaha MT-09
Triumph Street triple R
Triumph Speed triple
Zero DSR (ja, toch... weer)

[Stephan]

Nou je het zegt, wij waren een paar weken geleden ook naar zo'n 'Orange day" geweest van KTM. Leuk initiatief van dit merk.
Toen hebben we, Claudia en ik, in Bergeijk (NB) een KTM Superduke 1290GT uitgeprobeerd. Leuke motor om eens op te mogen rijden. Maar met duo niet echt geschikt om mee te toeren. We zien ons er niet mee op vakantie gaan naar Oostenrijk bijvoorbeeld. Daarvoor missen we wat comfort. Claudia zat redelijk goed achterop, maar ze schoof bij het optrekken, afremmen en het nemen van scherpe bochten alle kanten op. Het is ook een motor die met z'n 173 pk en slechts 205kg behoorlijk van z'n plek wil.
Bij de uitleg over de motor voor aanvang van de proefrit werden mij alle toeters, bellen en gadgets uitgelegd. Teveel om op te noemen, mapping, diverse rijmodi, cruise control, verbinding met je telefoon, allerlei digitale instelling met sensoren, quickshift, etc...
Even wennen aan de zitpositie, maar verder is het een motor met een groot gebruiksgemak. Hij stuurt lekker licht en laat zich daardoor goed de bochten in gooien. Zeker met dat heerlijke brede stuur. Wel merk ik wat resonanties in de motor op. Wellicht door het feit dat dit een 2-cilinder is? Tenslotte is deze KTM behoorlijk aan de prijs: bijna 22.000 Euro en dan zitten er nog niet eens zijkoffers en een topkoffer op. Voor ons een must. Nee, deze gaat 'm niet worden.
De orange-wit-zwarte kleur en het design komen overigens compleet overeen met mijn eigen kleine Duke 390, maar daar houden vervolgens dan ook alle vergelijkingen compleet mee op.


Daarna hebben we een proefrit gemaakt op een KTM 790 Adventure R. De 1290-variant was helaas op dat moment al op de weg voor een proefrit. Dus namen we genoegen met het lichtere broertje. Een stuk minder vermogen dan de 1290. Maar wat een heerlijk zitpositie. Lekker rechtop en een breed stuur. Ja, hier zou ik het voor verre bestemmingen op vol kunnen houden. Ergonomisch dus dik in orde. Claudia zat ook goed achterop, alleen zaten de voetsteunen voor de duo te hoog. Hierdoor krijgt de passagier op langere ritten meer last van krampen in de benen. Die zouden wat ons betreft dus wat lager mogen staan. De 790 heeft een gewicht van 189kg en 95 pk's aan boord, met duo is dat laatste voor ons wat aan de bescheiden kant. Leuk om in Nederland wat rond te toeren, maar aan de magere kant om met volle bepakking en bij wat avontuurlijke bergritten met haarspeldbochten vol te kunnen genieten tijdens motorreizen. Ook op deze KTM zitten weer allerlei gadgets, zoals vermeld bij de Superduke. Leuke spielerei, zelf vind ik dat nou het minst interessante aan een motor. De prijs van rond de 15.000 Euro is ook niet bepaald scherp te noemen. En ook hier zitten er dan geen zijkoffers en topkoffer bij. Deze gaat 'm ook niet worden.


Bij het terug naar huis rijden constateerden we allebei dat het op ons eigen Pannetje toch ook heerlijk rijden was en koesterden we het comfortabele en soepele toeren op de ST1300. Ondertussen alweer tien jaar oud, maar hij rijdt nog als nieuw. Voorlopig mag hij nog blijven.

Niettemin wel interessant om eens op twee totaal verschillen de motoren te mogen rijden. We hebben nogal de neiging om bij hetzelfde type motor als de Deauville of de Pan te blijven. Het standaard toersegment. Na deze proefritten moet ik toch ook concluderen dat we voor een eventuele opvolger ooit best wel eens zouden kunnen kiezen voor een all-road achtige motor. Zoiets als een Crosstourer of Crossrunner. De overweging is dan wel of zo'n vervanger dan wel of niet persé een cardan moet hebben.

[Cor]

Je kan je ook opgeven voor de Honda Roadshow.
Www.honda.nl

[Stephan]

Inderdaad, had ik gezien. Zie ook: https://www.hondaroadshow.nl/?utm_sourc ... a_roadshow Maar ik zag geen locaties in de buurt op momenten dat ik niet hoefde te werken.

[MrRiP]

Bij die hondaroadtour zit niks voor de tour liefhebber behalve de wing dan
Zal wel komen dat Honda niks in het tour segment heeft

[Marcel]

De Africa Twin zou ik toch wel willen proberen....

[ikkieman]

Africa twin rijdt lekker qua blok. Vering voor is een tikje duikerig, maar wat verwacht je van een offroad machine met een kenteken.

[Marcel]

Afgelopen vrijdag twee proefritten gemaakt op verschillende motoren.
De gelegenheid werd geboden door Motoport Hillegom waar de Honda Road show op het programma stond.
Eigenlijk was het verbazingwekkend rustig.....

Honda Goldwing.
Deze nieuwe motor vind ik er fantastisch uit zien.
Prachtig lijnenspel en niet zo pompeus als de vorige versies. De kofferruimte is ook beduidend kleiner dan bij de oude modellen.
Dit model had DCT, de automatisch transmissie van Honda voor Motorfietsen.
Daar had ik al eerder ervaring mee en het werkt allemaal prima.
Het blijft alleen een gekke gewaarwoording dat na het nemen van een bocht terwijl je net 60 km. per uur rijdt, de DCT al in de zesde versnelleg staat.
De 6 cilinder boxer heeft daar echter totaal geen moeite mee en sleurt je gewoon de bocht door als je gas geeft.

Ik vind de zit erg laag. Dat had van mij wel iets hoger gemogen.
Hiermee zal ook de grondspeling wat hoger worden want die is bij enthousiast bochten aansnijden wel erg krap.
Ik zat bijna gelijk met de stepjes aan de grond.

Op het eerste gevoel stuurt de Goldwing wat zwaar en loom. De wielbasis is ook fors en het is natuurlijk geen sportbike.
Het zwaartepunt zit wel heel erg laag wat de hanteerbaarheid vergroot. Na het nemen van enkele rotondes achter elkaar verdween het zware lome gevoel als sneeuw voor de zon. Je moet ook gewoon met iedere motor kilometers maken om het juiste gevoel te pakken te krijgen. Gedurende de rit van ruim een uur ging het dus steeds beter.

De DCT doet fantastisch zijn werk. Bij het stoplicht gewoon het gas open en je vertrekt als een raket. Wat een power in dit blok! De DCT schakelt moeiteloos en zonder schokken snel op naar de hogere versnellingen. Bij het remmen echter schakelt de DCT wel iets schokkerig terug hetgeen duidelijk voelbaar is.

De windbescherming is natuurlijk uitstekend. Er staat een relatief kleine ruit op maar die werkt prima. De kuip houd je verder uit de wind.
Alle toeters en bellen op de motor heb ik niet geprobeerd.
Er schijnt zelfs een achteruit op te zitten en een mogelijkheid om stapvoets te rijden (wie gebruikt dat nou ...... )

Prachtige machine dus, maar ja........dat prijskaartje ..... € 42.000 voor een motor is een hele bak geld. Maar dan krijg je wél wat.

[Marcel]

Africa twin

Als je net van een Goldwing af komt dan is zo'n twee cilinder zonder kuip een hele stap terug.
Feitelijk is dit verslag dus geen objectief verhaal. ....maar welk testverslag is dat wel .
Het blijft een eigen interpretatie van de testrijder.

De Africa Twin is meer mijn motor als het gaat om hanteerbaarheid.
Het is geen echte gooi en smijtfiets maar je kunt er prima mee sturen en de motor gaat gedwee in iedere richting die je hem stuurt.
Het brede stuur helpt daar natuurlijk wel bij.

De twee cilinder vond ik een wat rafelig randje hebben (in vergelijk met de Goldwing 6 cilinder). Wellicht kwam dit ook omdat op deze machine pas 153 km. stond. Het ding was dus feitelijk niet eens ingelopen.
De zithoogte is prima. Lekker hoog. Je kijkt over alles heen. Dat is wel prettig voor woon-werk verkeer.
De zitting is stevig en wellicht wat hard. Door de hoogte van de motor is het zadel ook wat smaler hetgeen iets minder steun geeft.

De windbescherming valt tegen. Je zit vol met je snoet in de wind. Klep dicht en visor down dus op de snelweg.
Deze machine had gewoon een 6-versnelling schakelbak. Niks mis mee. Werkt allemaal goed.
Prima remmen ook.

Is dit een vervanging voor de vele Deauville en Pan-rijders onder ons.....?
Ik weet het niet..... Het gebrek aan bescherming alsmede het ontbreken van een cardan zijn voor mij toch twee zaken die van doorslaggevend belang kunnen zijn.
En persoonlijk vind ik de windbescherming dan belangrijker dan de cardan. Zeker als je veel kilometers maakt.

[MrRiP]

Bij mijn zoektocht naar lichtere motor dat de st1300
Ben ik terecht gekomen bij een motorzaak die 3 kandidaten heeft staan
De nc750x dct en de vfr800crossrunner van Honda en Yamaha tracer 900 alle 3 uit het bouwjaar 2015
De rit op de nc750 was prima en verrassend van de DCT hoe gemakkelijk dat werkt
Wel miste ik wel wat gelet op het motorvermogen alleen rijden zal het prima gaan maar met duo kom je toch wat te kort
De vfr800x rijd uitstekend goed handelbaar en genoeg vermogen in huis en dat maar met 50 cc meer dat de NC 750x
Alleen de bergruimte schiet wat te kort of je zou een andere kofferset (givi) op moeten plaatsen
De Tracer rijd ook prima maar ik zelf krijg daar een bromfiets gevoel bij. De motor ( 3 cilinder) doet prima zijn werk maar geeft wel een bromfiets gevoel af kwa motorgeluid .Het is net alsof je op een tweetaktmotor rijd .
Bij een andere motorzaak heb ik nog op een Kawasaki Versys 1000 gereden ook bouwjaar 2015
Zeer handelbare motorfiets met een zeer soepele motor .

[Marcel]

Tijdens de herfstrit heb ik noodgedwongen op een gehuurde Kawasaki Versys 1000 moeten rijden. Wat een straf....Hahahaha....

Prettige machine met een soepel 4 cilinder blok.
Op de snelweg heb ik wel veel turbulentie ervaren rond de helm.
Dat kan echter ook enigzins komen door de gereden snelheid (ongeveer 140 km/uur) en de harde zijwind.
Als gevolg van de turbulentie werd iedere keer via voice-command de Sena communicatie ingeschakeld. Die heb ik dus maar uitgezet.
Toen we eenmaal binendoor verder gingen en de snelheid naar beneden ging was de turbulentie een stuk minder.

Op vrijdag met de "snelle groep" een flinke rit gemaakt.
Het remmen voor de bochten ging echter niet zo heel lekker.
Na het verstellen van de remhendel ging dat veel beter.
Veel remkracht en goed doseerbaar.
De 4 cilinder is in de eerste twee versnelling laag gegeard. Je moet dus relatief snel opschakelen vond ik.
In de 3, 4 en 5 was het zeer prettig rijden.
Waar ik op de deauville terug moet naar de tweede versnelling voor een haarspeldbocht (en soms zelfs de eerste) trekt de Versys de motor vlot in de derde versnelling naar boven.

Wel vreemd dat er een aparte versnellingsindicator geplaatst was. Ik had de stand van de versnelling terug te zien op het dashboard.
Bij andere (nieuwere?) modellen is dat wel het geval.

Zithoogte? Prima. Je kijkt over alles heen. Goed zadel ook. Nergens last van gehad.
Kofferruimte was ook voldoende al heb ik niet met volle bepakking gereden.
Vering is ook goed. Misscien is een set progressieve veren nog een verbetering..... (als die er al niet in zaten)
De machine is ook heel hanteerbaar. Hoewel het gewicht toch zo'n 255 kilo is doet hij veel lichter aan dan de Deauville.
Daarnaast he je wel gewoon 120 PK onder je gat.
Je komt door het koppel van 102 Nm ook lekker van zijn plek

De Versys heeft een relatief kleine tank t.o.v. de Trophy. Maar 21 liter, maar je komt er wel erg ver mee.
Helaas heb ik de bonnetjes niet meer dus over het verbruik kan ik weinig melden.
Misschien hebben Maarten, Eric en Edith daar meer inzicht in.
Die rijden immers ook allemaal op een Versys.
Volgens de fabrieksspecificatie verbruikt de machine 5.5 l/100 km. (1:18).

Zou dit dan zo maar de vervanger van de Deauville kunnen worden.....
Wie zal het zeggen. Hij staat echter op mijn lijstje ....samen met de V85TT, de Tracer 900 GT, en nog zo wat machines.....

[Cor]

Ik zou nog even wachten.

[Barry76]

Na bijna anderhalf jaar een Deau 650 gereden te hebben. (Ok, mooi weer en geen wind )
Heb ik deze week een NC750X uit 2014 gekocht na een proefrit op de volgende 4 machine`s;

V-strom (viel direct af voor mij, maar was iets persoonlijks. Ik voelde geen klik met de bike)

Versys 650, uit 07, 22000km. Zeer fijne machine erg wendbaar en voelde snel erg vertrouwd. En lekker veel koppel gecombineerd met goede grip en wegligging. Zeker een aanrader!

NC750S uit 14. Met 1600(duitse!) km`s op de teller. Eigenlijk hetzelfde als bij de Kawa, hele fijne bike, maar met mijn 182cm en 110kg leek hij wel een brommer kwa formaat (Size matters dan toch wel een beetje!)

en dan de X, idem aan de S en Versys, maar voelde wat zit betreft beter dan de S en ik vond hem mooier dan de Kawa. Ieder zijn ding En dan dat handige vakje ipv de tank, das verrekte fijn om je zooi in mee te nemen. Maar de helm word erg krap. deze heeft 8600 (wederom Duitse km`s) gelopen.

Uiteindelijk lag het tussen de Versys en de X, waarbij het verbruik, MERK en onderhoud de grote doorslaggevende factoren waren.
Ik had best kunnen leven met een Kawa, maar het is geen Honda!

Helaas was er geen DCT beschikbaar als occasion, maar wie weet wat de volgende wordt

[Marcel]

Afgelopen maandag even een ritje gemaakt. Dat thuiswerken is nl. ook niet alles...

Kom ik bij een Motoport terecht die op maandag open is. Staat er een VFR X van Honda ook wel bekend als Crossrunner.
Ik had al eens eerder naar dit type motor gekeken maar een ritje zat er toen niet in.
Nu was dat wel mogelijk, dus.... motor naar buiten, groene plaat erop en rijden!

In eerste instantie deed de machine me heel erg denken aan de Kawa Versys 1000 waar ik tijdens de Herfstrit op gereden heb.
Vier cilinder blok, Lekker soepel en mooie respons op het gas.
De Crossrunner staat iets minder hoog op z'n poten maar dat is niet zo erg. De zit is voldoende recht en dat vind ik veel belangrijker.

Aan het einde van de straat rechts, rotonde links en bij het stoplicht de N206 op.
Kon gelijk het gas er op want de weg was leeg. De machine heeft voldoende pit en speert er vandoor.
Schakelen gaat ook zeer soepel en in iedere versnelling is er voldoende trekkracht.

De windbescherming valt tegen maar omdat ik met mijn helm ruim boven de ruit uitkom was er ook geen turbulentie.
Hierdoor viel het windlawaai ook reuze mee. Ook bij 140 km/uur....

Na een stukje gereden te hebben een weggetje binnendoor gezocht en langs een bochtige weg langs het water verder.
De "file" van 6 auto's met daarvoor een zandwagen werd met speels gemak ingehaald.
De machine laat zich makkelijk sturen en door bochten dirigeren. Het gewicht viel ook reuze mee hoewel dat toch ruim 240 kilo is. Zo voelde het niet.
De Deauville lijkt veel zwaarder maar heeft feitelijk hetzelfde gewicht. Vreemd....

Remmerij ook prima in orde.
De Akrapovic mag er van mij wel af. Die 4 extra PK die het oplevert daar merk je toch niets van.
Wel een mooi geluid maar daar blijft weinig van over bij hogere snelheden.

Vervanger van de Deauville....? Jazeker,....hij staat op het lijstje.
Jammer dat ie geen cardan heeft maar je kan niet alles hebben.

[Marcel]

In het kader van "Een dag niet proef-gereden is een dag niet gereden", gisteren een rondje gemaakt met de Yamaha Tenere 700.

Eind vorig jaar werd deze machine gelanceerd nadat er lange tijd reikhalzend naar uitgekeken werd door de fans.
Ik snap nu waarom.

Dit is een non-nonsens fiets. Geen toeters en bellen zoals instelbare vering, meebewegende koplampen in de bocht, tractie control, anti hopper clutch (geen idee ), verwarmbaren handvatten, cruise control..... Niets van dat alles.
Alleen twee wielen, een motorblok, zadel en stuur....en ABS want dat is zo'n beetje de enige elektronica die erop zit, afgezien van het scherm en de verlichting.

Deze machine heeft hetzelfde blok als de MT 700. Een staande twin met een deels verzette kruktap (als ik mij niet vergis). Hierdoor komt er een mooi roffel uit de uitlaat.
Hoewel een twin, loopt deze machine heel erg soepel. In iedere versnelling is er voldoende trekkracht welke mooi lineair verdeeld is over het hele toerenbereik.
De 75 PK zijn goed beheersbaar en de 6-versnellingsbak schakelt heel soepel. Met een gewicht van onder de 200 kilo (rijklaar 204) is het een zeer hanteerbare machine.

Het rijden gaat heel makkelijk door het lage gewicht. De machine laat zich makkelijk de bochten insturen. De grove noppenbanden die gemonteerd zijn maken e.e.a. wat instabieler in de bocht maar met een paar goed straatbanden is dat eenvoudig op te lossen. Dan wordt messcherp sturen een makkie. Nu was het duidelijk even wennen. Na het nemen van een paar rotondes achter elkaar gaat het echter al een stuk beter.

Hoewel het koppel niet al te hoog is (68,0 Nm bij 6.500 tpm) kom je goed van je plek. Doortrekken is geen enkel probleem en voor je het weet schakel je naar de vijfde versnelling als je de 140 KM/u aantikt. Gelukkig is er dan nog de zesde versnelling om rustig met een gepaste snelheid verder te toeren. Het valt op dat de motor ook in de zesde versnelling bij 110 km/u voldoende trekkracht heeft. Terugschakelen is absoluut niet nodig als je even snel een auto in wilt halen op de snelweg.

De remmerij was prima in orde met een dubbele remschijf voor. De vering aan de voorzijde is wellicht wat aan de zachte kant waardoor de motor iets duikt bij flink remmen. Begrijpelijk voor een off road machine. Wellicht kan een setje progressieve veren hier wat verbetering in brengen.

Het kleine ruitje biedt weinig bescherming maar veroorzaakt geen turbulentie. Alleen wIndgeruis op je helm maar dat heeft bijna iedere motor. De zithoogte is met 87,5 cm behoorlijk hoog. Ik kan net niet mijn voeten plat op de grond zetten. Als het hoge harde smalle zadel wat inzakt dan gaat dat wel. Door de zithoogte kijk je natuurlijk over alles heen hetgeen ik zelf als heel prettig ervaar. Overigens zit dat harde zadel verder prima.
Het brede stuur met handkappen zit op de goede hoogte waardoor er goed rechtop gezeten kan worden.

Die paar extra PK ten opzichte van de Deauville alsmede de soepelheid van de motor en de versnellingbak maken dit een aantrekkelijk machine voor woon-werk en korte ritten in de buurt. Voor langer ritten en/of toertochten prefereer ik echter toch meer comfort.

[Marcel]

Ik zou nog even wachten.

Waarop eigenlijk ?

[Cor]

Gisteren een 8 cilinder met automatische versnellingsbak onder mijn billen gehad. Rondom voldoende windbescherming en een zonnescherm. Ook zicht in de spiegels was top. Zelfs met een camera voor achteruitrijden.
Mocht ook wel met een truck met oplegger vannacht 2.55 breed, 4 meter hoog en 15 meter lang.